Osoba zależna – czym się charakteryzuje?

Osoby z zaburzeniem osobowości zależnej charakteryzuje specyficzny model zachowań, który związany jest z tym, w jaki sposób osoba zależna wchodzi w relacje interpersonalne. Charakterystyczne dla zależnego zaburzenia osobowości są:

  • Silna potrzeba bycia kochanym i zaopiekowanym przez bliską osobę
  • Lęk przed przebywaniem samemu, który może prowadzić do uzależnienia od drugiej osoby (jej obecności, decyzji etc.)
  • Strach przed opuszczeniem i samotnością, czego konsekwencją jest tendencja do szybkiego wchodzenia w nową relację, gdy poprzednia się kończy
  • Brak umiejętności podejmowania samodzielnych decyzji przez osobę zależną, przerzucanie odpowiedzialności za swoje życie na osoby z bliskiego otoczenia
  • Poczucie bezradności i niezdolności do dojrzałego życia bez wsparcia drugiej osoby
  • Uległość, podporządkowanie się innym przez osobę zależną oraz brak umiejętności sprzeciwiania się
  • Brak umiejętności wyrażania negatywnych emocji, takich jak złość, gniew, czy niezadowolenie, jest charakterystyczny dla osobowości bierno-zależnej

Osobowość zależna – przyczyny

Przyczyny rozwoju zaburzenia osobowości bierno-zależnej mogą wynikać z:

  • czynników biologicznych, np. z temperamentu
  • czynników środowiskowych, np. mogą być związane z doświadczeniami z dzieciństwa lub młodości

Zaburzenie osobowości zależnej może być też konsekwencją metody wychowawczej – np. nadopiekuńczy lub apodyktyczni rodzice nauczyli dziecko zależności od innych, kosztem własnej autonomii.

Osobowość zależna – leczenie

Najczęstszym bodźcem do szukania wsparcia terapeutycznego przez osobę zależną są stany lękowe lub depresja. Pojawiają się one zazwyczaj po stracie osoby wspierającej lub mogą wynikać z tego, że osoba zależna nie radzi sobie w relacji z partnerem.

Podstawową metodą leczenia osobowości zależnej jest psychoterapia, która musi być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Przede wszystkim jednak terapia osobowości zależnej powinna koncentrować się na zwiększeniu samooceny oraz budowaniu wiary we własne możliwości, by w konsekwencji doprowadzić do uzyskania większej samodzielności i niezależności.

Osobowość zależna w związku – przykład

Ewa, 33 lata, mama dwójki dzieci (3 lata i 1,5 roku)

Ewa aktualnie przebywa na urlopie wychowawczym i w najbliższym czasie nie planuje powrotu do pracy. Mąż Ewy pracuje na kierowniczym stanowisku w międzynarodowej korporacji.

Ewa nie lubi być sama w domu, nawet gdy opiekuje się dziećmi. Kiedy jej mąż jest w delegacji, spędza czas ze swoją mamą – emerytką. Mama pomaga jej w podejmowaniu codziennych życiowych decyzji – radzi, co przygotować dzieciom na kolację, z którą koleżanką się spotkać, w co się ubrać.

Najchętniej jednak Ewa spędzałaby czas ze swoim mężem. Może na nim polegać, ponieważ to on bierze pełną odpowiedzialność za ich życie – zarabia pieniądze, wybiera nianię dla ich dzieci, decyduje jak spędzają czas wolny. Decyzję o tym, czy wracać do pracy czy zostać z dziećmi w domu, Ewa także pozostawiła mężowi. Ewa jest w tym związku osobą całkowicie zależną.

Dlatego odkąd mąż dostał awans i coraz częściej wyjeżdża służbowo, Ewie obniżył się nastrój. Odczuwa nieustanną pustkę i tęsknotę. Bez męża przy boku czuje się bezradna i przytłoczona codziennymi obowiązkami. Poczucie osamotnienia, z którym Ewa sobie nie radzi, powoduje u niej zaburzenia depresyjne.

Ewa jest typowym przykładem osobowości zależnej w związku.

Udostępnij ten artykuł!

Zapisz się do naszego newslettera!

    Chcę otrzymywać Newsletter Mewell i wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez MeWell zgodnie z jego Polityką Prywatności dla celów jego wysyłki.